โรงเรียนที่ดี เริ่มต้นที่ความรัก

 

โรงเรียนที่ดี เริ่มต้นที่ความรัก

 

 

วันนี้ผมมาเยี่ยม โรงเรียนบ้านบ้องตี้ จังหวัดกาญจนบุรี ริมขอบชายแดนไทย-พม่า ตีนเทือกเขาตะนาวศรี โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนในพื้นที่ห่างไกล เด็กนักเรียนในโรงเรียนส่วนมากเป็นเด็กด้อยโอกาสในพื้นที่ มีพื้นเพทางครอบครัวหลากหลาย มีทั้งเชื้อชาติไทย กะเหรี่ยง พม่า มีครู 50 คน เด็กนักเรียนประมาณ 850 คน ในระดับชั้นอนุบาลไปจนถึง ม.3

 

 ถึงแม้ว่าโรงเรียนนี้จะเป็นโรงเรียนที่ห่างไกลในพื้นที่ทุรกันดาร แต่สิ่งที่ผมได้พบเป็นที่น่าประทับใจยิ่งนัก ผมได้เห็นกลิ่นอายของความรักและความเอาใจใส่ของผู้บริหารโรงเรียน คุณครูทุกคนที่จะสร้างให้ลูกๆ ทั้งแปดร้อยกว่าคนได้รับประสบการณ์เรียนที่ดีและเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ (ใช่ครับ ท่านผู้อำนวยการโรงเรียนเรียกนักเรียนในโรงเรียนว่า “ลูก”)

 

ท่านผู้อำนวยการโรงเรียน อ.อรัญ ร่วมสุข (หรือพี่ต้อ) พาผมเดินไปทั่วโรงเรียน ตลอดเวลาที่เดินด้วยกันท่านจะเล่าเรื่องราวของการพัฒนาของโรงเรียนด้วยความหลงใหลในสิ่งที่ท่านทำ ไม่ว่าจะเดินไปมุมไหนผมก็เห็นร่องรอยของความรักความปราถนาที่จะสร้างให้ลูกๆได้เรียนรู้อย่างมีคุณภาพ  ท่านมีเรื่องเล่ามากมายที่แสดงให้เห็นถึงความทุ่มเทที่จะสร้างโรงเรียนที่ดี

 

 ระหว่างทางผมได้พบพูดคุยกับนักเรียนที่มีความมั่นใจ ไม่มีเคอะเขินเมื่อต้องมาคุยกับผู้ใหญ่แปลกหน้าอย่างผม มีเด็กนักเรียนอนุบาลมาร้องเพลง ABC DEFG… ร่วมกันกับผมอย่างสบายใจ บรรยากาศโดยทั่วไปเห็นเด็กๆ มีความสุขทั้งในเวลาเรียนและเวลาเล่น

 

ในห้องเรียนผมเห็นชัดๆ ว่าคุณครูในโรงเรียนนี้เอาใจใส่ลูกๆ ในห้องเป็นรายบุคคล เด็กที่เรียนช้าได้รับการดูแลโดยมีครูมาช่วยดูแลเป็นพิเศษ ครูใช้ภาพและ infographic เข้ามาช่วยสอนเด็กๆ ที่มีปัญหาไม่เข้าใจภาษา ส่วนเด็กที่ไปได้เร็วกว่าเพื่อนก็ได้รับรางวัลด้วยการได้เวลาไปทำกิจกรรมเพิ่มเติมด้วยตัวเองหรือเป็นกลุ่มกับเพื่อนๆ

 

สิ่งที่ผมเห็นได้ชัดคือวัฒนธรรมของการไว้วางใจกันและกัน การทำงานร่วมกันเป็นทีมของครูในโรงเรียน และการดึงให้พ่อแม่และสังคมรอบๆ โรงเรียนให้เข้ามามีส่วนร่วม ผมได้เห็นตึกที่ผู้ปกครองของนักเรียนช่วยกันลงมือสร้าง (ใช่ครับ “ลงมือ ลงแรง” เทปูน ตอกฝา ทาสีจริงๆ) ผู้ปกครองของนักเรียนทั้งโรงเรียนช่วยกันออกเงินเพื่อให้เด็กนักเรียนมัธยมต้นได้มีข้าวกินเหมือนๆ กับเด็กประถม (เนื่องจากงบอาหารกลางวันที่รัฐให้มามีให้เฉพาะเด็กประถม) เพราะเด็กนักเรียนในโรงเรียนทุกคนเป็นเหมือนลูกหลานของเขา

 

ทั้งหมดนี้เกิดจากความรักครับ ความรักที่ผู้คนในโรงเรียนนี้มอบให้แก่กัน

 

 

 

 

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
โรงเรียนในฝันของคุณเป็นอย่างไร
ความรักจะช่วยสร้างให้โรงเรียนในฝันของคุณเป็นจริงได้อย่างไร
ลองเขียนมาแลกเปลี่ยนความคิดกันครับ

 

แชร์

บทความที่เกี่ยวข้อง

ไม่มีบทความที่เกี่ยวข้อง